Four Blondes (18 page)

'Ze hebben tijd voor van alles en nog wat, behalve voor jou,' zegt Winnie. 'Nou, nu heb ik even geen tijd voor hem.'

'Dacht je dat hem dat opviel? En nu zijn ze allemaal aan de coke,' zegt Veronica. 'Moet je ze nou zien wauwelen, als een stel apen. Ik word er niet goed van.'

James, Evie en Clay komen bij Veronica en Winnie zitten.

'James werkt aan een stuk over chimpansees,' zegt Evie.

'Toe James, begin daar nou niet weer over. Dat is zo oninteressant,' zegt Winnie.

'Ik heb net ontdekt dat de regering illegaal chimpansees het land binnen haalt voor geheim medisch onderzoek. Ze stoppen ze in een warenhuis in lower Manhattan,' zegt James.

'Waarom zou iemand nou apen naar Manhattan halen?' zegt Winnie.

'Wist je dat van sommige chimpanseestammen de vrouwtjes lesbisch zijn? En dat ze de mannetjes laten toekijken?' vraagt Clay, terwijl hij voorover buigt naar Evie.

'Clay, we gaan naar huis,' zegt Veronica.

'Wacht even,' zegt Clay. 'Ik heb mijn drankje nog niet op.'

'Wie wil er nog wat drinken?' zegt James.

'Zo is het genoeg,' zegt Winnie.

'Tanner haalt nog een drankje,' zegt James.

'Tanner gaat weg,' zegt Veronica. En, inderdaad, Tanner loopt weg, in de richting van de lift, onderweg mensen kussend en omhelzend.

'Je kunt wel met ons meerijden, uptown, Evie,' zegt Winnie en staat op.

'Niet nodig. Ik hoef morgen niet vroeg op,' zegt Evie. Ze houdt met een schuin oog Tanner in de gaten. Ze kan hem niet laten lopen. 'Ben zo terug,' zegt ze.

'Oké,' zegt Clay.

Veronica werpt hem een vuile blik toe.Evie haast zich achter Tanner aan. Wat zijn Winnie en James en Veronica toch saai. Waarom probeert Winnie altijd de baas te spelen? Ziet ze dan niet in dat Evie en Tanner een bepaald slag mensen zijn en Winnie en James een heel ander slag? (Zij zijn fuifnummers. Leuke mensen.) Ze weet zichzelf net voordat de deuren sluiten bij Tanner in de lift te persen.

'Heel braaf,' zegt Tanner. Hij neemt Evie met een taxerende blik op en denkt: Kan ermee door. (Hij heeft honderden meisjes gehad zoals Evie. Sexy en voor het grijpen. Te zeer voor het grijpen. Na een bepaalde leeftijd kunnen ze geen echtgenoot meer vinden, of zelfs maar een vriend. Hij zou liever Winnie pakken. Zij is tenminste niet voor het grijpen.) 'Je moet me alleen één ding beloven,' fluistert Tanner. 'Geen gezeik over trouwen en al dat soort shit.' Hij begint te zingen: It ain't me, babe. It ain't me you're looking for. Babe.

'Wees daar maar niet zo zeker van,' giechelt Evie.

Op de begane grond gaan de liftdeuren open. Tanner pakt Evie's hand. Ze lopen haastig de straat op. De chauffeur van de limousine houdt het portier open. Er staat een menigte, die op afstand wordt gehouden door de dranghekken van de politie. 'Maestro!' roept Tanner.

Hij trekt Evie de limousine in.

Clay en Veronica en Winnie en James staan op de straathoek. Proberen een taxi staande te houden. (Of proberen juist geen taxi staande te houden, denkt James.)

'Als je jezelf van kant wilt maken, ga dan vooral je gang,' zegt Veronica tegen Clay. 'Het kan mij allemaal geen reet meer schelen.'

'Waar héb je het over?' vraagt Clay.

'In godsnaam, Clay. Denk je nou echt dat ik achterlijk ben?'

'Laten we wat gaan drinken,' zegt James.

' Jullie hebben allebei coke gesnoven,' zegt Winnie.

'Ik heb geen coke gesnoven,' zegt James.

'Dit is toch niet te geloven, man?' zegt Clay tegen James. 'Hoe lang moeten we dit gezeik nog pikken?'

'Wat ben je toch een sukkel, James,' zegt Winnie. 'We stappen nu in een taxi en we gaan naar huis.'

'Mooi dat ik niet in een taxi stap,' zegt James. 'Ik ga wat drinken.'

'James!'

'Nee,' zegt James. 'Tanner snuift maar liefst een gram coke zonder dat iemand hem op zijn nek zit.'

'Tanner is een beroemd acteur die vijftien miljoen dollar per film verdient,' zegt Winnie.

'Tanner is een alcoholist, een junkie en een wellusteling. Hij is gewoon een gek met een zieke geest,' zegt Veronica.

'Het draait dus allemaal om geld,' zegt Clay.

'Waar héb je het over?' zegt Veronica.

'Zij,' zegt Clay, en wijst naar Winnie, 'zei net dat Tanner vijftien miljoen dollar per jaar verdient. En dat maakt alles goed.'

'Film. Vijftien miljoen per film. En nee, dat maakt niet alles goed.'

'Ik ben dit zat,' zegt Clay tegen James. 'Wat jij?'

'Ik wil gewoon wat drinken,' zegt James.

Tanner's limousine komt de hoek om. Tanner draait het raampje naar beneden. 'Wil er nog iemand meerijden?'

'Ik ben van de partij, Tanner,' zegt Clay.

'Ik ook,' zegt James. Hij kijkt Winnie niet aan.

'Waag het niet om in die limo te stappen, Clay.'

'Kom zus, maak je niet druk,' zegt Tanner. 'De jongens en ik gaan gewoon lekker beesten.'

Clay en James stappen in de limousine en klauteren over Evie heen, die lachend op de vloer ligt. 'Hé, jongens,' zegt ze.Terwijl de limo wegrijdt, werpt James nog een steelse blik op Winnie. Haar mond staat open, maar deze keer komt er eens geen geluid uit.

james voelt zich beroerd

Vier uur 's ochtends.

James voelt zich niet al te best. Hij heeft het krijtje gejat. Hij heeft straf gekregen. Hij denkt (maar is er niet zeker van) dat hij stemmen hoort: 'Wat heb je nu weer gedaan, James?' zegt zijn moeder. 'Als je zo doorgaat, zullen we je naar tuchtschool moeten sturen. Wil je een mislukkeling worden? Net als je vader?'

Was zijn vader een mislukkeling? Zijn pakken zaten altijd vol kreukels. Hij had drie stomerijen. Had hij een verhouding met Betty, de vrouw die de boekhouding voor hem deed? 'Broek naar beneden, James,' zegt zijn vader, terwijl hij zijn riem uit zijn broeksband sjort.

Het was maar een heel klein krijtje. Eigenlijk niet meer dan een stompje.

'Toe, laat me erin,' zegt James. Zijn stem is een schor gekras. Het geluid lijkt ergens links van hem vandaan te komen. (Op de een of andere manier is hij bij het appartementencomplex terechtgekomen waar hij woont. Op de een of andere manier is hij in een taxi beland en heeft de chauffeur zijn adres gegeven. Maar dat lijkt eeuwen geleden. Gisteren, misschien.)

'Ja?' zegt de portier. James heeft hem nog nooit eerder gezien.

'Ik ben James Dieke. Ik woon hier,' zegt hij, en houdt zijn sleutels in de lucht.

De portier laat hem binnen. 'Ben je nieuw?' vraagt James.Het is prettig om te praten. Als hij nou maar kan blijven praten, weet hij zich hier misschien wel doorheen te slaan. 'Ben je getrouwd? Ik wel. Ik weet niet of ik het wel zo leuk vind om getrouwd te zijn, maar wat doe je eraan?'

'Slaap lekker,' zegt de portier.

James neemt de lift naar de verdieping waar hij woont. Duurt het een minuut of een eeuwigheid? Hij is opgegroeid op Long Island, in een rijtjeshuis. Alle huizen waren identiek. Ze hadden rotan meubelen van Sears.

(Zijn grootmoeder at rood-wit-gestreepte snoepjes. Pepermuntjes, zei ze. Ze droeg gebloemde schorten.)

Winnie woonde in een huis met een zwembad en een tennisbaan. Haar vader was rechter. Winnie had een zwart Prince-tennisracket.

Dit is heel, heel erg belangrijk.

Op een dag nam iemand een aap mee naar school. Zijn staart vertoonde kale plekken.

Hij hoort vogels tjilpen. Wat een afgrijselijk geluid. Nooit geweten dat er zoveel vogels in New York City zitten. Hij gaat zijn appartement binnen. Hij zal ze allemaal eens wat laten zien. Hij gaat dat boek schrijven. Dit zijn wereldschokkende gegevens. Hier moeten de mensen van op de hoogte worden gesteld.

'Winnie,'zegt hij.

Ze ligt in bed. Ze doet haar ogen open en kijkt hem woedend aan. Draait zich om.

Hier moet iemand van op de hoogte worden gesteld.

James schudt haar door elkaar. 'Het is een reusachtig complot van de overheid, Winnie. Winnie, ben je wakker? Het is de overbelasting van de structuren van het natuurlijk leefmilieu, maar in plaats van er ratten voor te gebruiken, gebruiken ze apen en het blijkt dat hetzelfde gedrag zich voordoet bij primaten, wat betekent dat het raakt aan de kern van het huisvestingsprobleem in de binnenstad. Natuurlijk heeft Stephen Jay Gould hetzelfde principe blootgelegd in zijn slakkenonderzoek -'

'Ga-op-de-bank-slapen.'

'- en vervolgens heeft hij het toegepast op primaten, en Darwin heeft Mendel nooit gelezen. Weet je wat dat betekent? Dat Darwin Mendel nooit heeft gelezen?'

'Waar heb je het in godsnaam over, James?' Ze kijkt hem aan. Ze moet hem echt hebben aangekeken, want ze zegt: 'Jezus Christus. Je ziet er niet uit. Je lijkt wel een zwerver. En je stinkt.'

'Het spijt me dat ik je wakker heb gemaakt,' zegt James. Het spijt hem helemaal niet. Plotseling voelt hij een overweldigende (en onverklaarbare) liefde voor haar. Hij wil de liefde met haar bedrijven. Hij wil met haar naar bed. Hij móet met haar naar bed.

Hij gaat op de rand van het bed zitten. 'Je bent echt fantastisch. Je bent een fantastische vrouw. Ik wil steeds zeggen hoeveel ik van je hou, maar je geeft me nooit de kans.'

'Ik walg van je,' zegt Winnie. 'Ik zou je het liefst vragen om nu meteen te vertrekken, maar het is te laat. Je zoekt morgenochtend maar een hotel.' Ze trekt het dekbed over haar hoofd.

'Iedereen bewondert je. Tanner is helemaal weg van je.'

'Ik kan dit er nu niet bij hebben,' zegt Winnie. Ze staat op het punt te ontploffen. Ze moet morgenochtend werken. (Waarom denkt iedereen toch altijd dat zijn ellende zo veel belangrijker is dan haar ellende? Ze zou willen dat er eens iemand oog had voor het belang van haar ellende. Voor de verandering.)

James slaat zijn armen om haar heen. Hij probeert haar te kussen.

'James,'zegt ze.

'Je bent zo - mooi,' zegt James, en probeert haar haren te strelen.

'James, ga slapen - James, hou op - Ik laat je oppakken voor verkrachting binnen het huwelijk - James, ga van me af.'

Winnie schreeuwt. James laat zich naast haar rollen. Hij kreunt.

'Ga naar de bank!' zegt Winnie.

'Kan ik niet.'

Winnie gooit het beddengoed van zich af. 'Ik wil morgen een uitgebreid gesprek met je. Over de manier waarop jij je gedraagt. Er gaat hier een en ander veranderen.'

'Winnie-'

'Ik meen het, James. We hebben een kind. Je hebt verantwoordelijkheden. Hoe, en daar ben ik echt heel benieuwd naar, hoe komen jij en Clay in godsnaam op het idee dat jullie je kunnen gedragen als een stel zesjarigen? Zie je Veronica en mij al tot vier uur 's ochtends zuipen en snuiven en stappen? Hoe zou je dat vinden? Hoe zou je het vinden als ik met mijn handen in de broek van allerlei kerels zat en met ze op het toilet ging zitten snuiven en God weet wat nog meer? Nou, misschien doe ik dat nog wel eens een keer. Want zal ik jou eens wat vertellen, James? Het kan me niks meer schelen. Ik ben het zat.'

'Winnie?'

'En dan die toestand met die chimpansees en die alfamannetjes. Ik begin te denken dat je je verstand aan het verliezen bent. Word toch eens wakker, James. Dit is het begin van het nieuwe millennium. Mannen en vrouwen zijn gelijk. Duidelijk? Dus misschien moest je je eens proberen voor te stellen hoe ik me voel. Denk je dat ik het leuk vind om voortdurend voor jou te moeten zorgen? Hoe zit het met mij? Er mag ook wel eens voor mij gezorgd worden. Ik zou graag een man hebben die op zijn minst... de volledige huur kan betalen. Je bent me tot last, James. Ik ben het zat om tachtig procent van het werk te doen en twintig procent van de winst op te strijken. Ik ben het zat om -'

'Winnie?'

'Hou je kop, James. Nu ben ik even aan het woord. Ik heb de hele avond al naar dat gezeik van jou moeten luisteren. Ik heb me de afgelopen vijf uur zitten afvragen waar je uithing en wat je uitspookte. Je komt me de neus uit, James. Je bent geen haar beter dan Evie. Denkt ze soms dat we niet gezien hebben dat zij zich in die limousine had verstopt? Je verstoppen! Ze is vijfendertig! Het is duidelijk dat ze Clay in bed probeert te krijgen. En God mag weten wat ze met Tanner voorheeft.'

'Clay?' zegt James.

'Clay, ja. Een getrouwde man.'

'Winnie, ik-'

'Wat?'

'Ik-ik-'

'Nou, vooruit.'

'Winnie, ik ben bang dat ik een hartaanval krijg. Ik ga dood, Winnie. Ik ben bang dat ik doodga.'

'O, James, wat ben je toch een sukkel.' Winnie steunt haar hoofd in haar handen. 'Je kunt nog niet eens fatsoenlijk coke snuiven.'

james zegt nee

James wil verzorgd en vertroeteld worden. (Zoals toen hij klein was. Zoals de keren dat hij ziek was. Dan maakte zijn moeder altijd een bed voor hem op de bank en mocht hij de hele dag televisie kijken. Zijn vader belde hem op. 'Zo, kerel,' zei hij dan. 'Vermaak je je een beetje?') Hij wil dat Winnie zegt: 'Ach James, m'n arme ventje.' (Hij zou willen dat Winnie was zoals zijn moeder, of op zijn minst moederlijk.)

In plaats daarvan zegt ze: 'Ze zeiden dat je niks mankeerde.'

Ik mankeer wel wat, wil hij schreeuwen. Hij zou willen dat Winnie wegging. Hij zou willen dat hij haar weg kon sturen. Dat kan hij nu niet. Dat zal hij nooit kunnen. 'Ik weet het,' zegt hij.

'Je mag weg.'

'Ik weet het,' zegt hij - zappend.

'Ik moet kleren hebben.'

'Die liggen hier,' zegt Winnie. Ze pakt zijn kleren van de stoel en kwakt ze op het ziekenhuisbed.

James kijkt naar zijn overhemd, zijn sweater (met het logo van het blad waar Winnie voor werkt), zijn spijkerbroek, zijn sokken en zijn witte onderbroek. Zijn kleren zien er groezelig uit. 'Ik moet schone kleren hebben,' zegt hij.

'Heb je jezelf nog niet genoeg voor schut gezet?' zegt Winnie op luide fluistertoon. (Ze wil niet dat haar woorden verstaan worden door de oude man in het bed ernaast, die op sterven na dood is, die een been vol korsten heeft, dat onder het laken uit steekt.)

'Ik ga niet naar huis,' zegt James. 'Ik ga naar een persconferentie.' Hij graait wat in zijn kleren. Hij voelt zich nog niet steeds niet helemaal - normaal. (Hij heeft het gevoel dat hij high is. Waarschijnlijk van alle cocaïne die hij de avond ervoor heeft gesnoven, in combinatie met de dosis Demerol die ze hem vannacht in het ziekenhuis hebben gegeven. Of liever gezegd, vanochtend vroeg. Toen hij dacht dat hij een hartaanval had. Van de cocaïne. Er zijn mensen die veel erger dingen hebben gedaan. Die heroïne hebben gespoten. Maar die zijn niet met Winnie getrouwd.)