Four Blondes (21 page)

'Had dat dan gezegd. Ik heb pillen zat. Xanax? Clonopin? Dexedrine?'

Dexedrine?

'Ken je Winnie echt?' vraagt hij - en probeert het achteloos te laten klinken.

'Wat denk je nou, James?' zegt ze.'Toe.'

Winnie en Tanner liggen naakt in zijn bed in zijn suite in hotel Morgans. Winnie heeft haar ogen gesloten. Ze glimlacht.

Tanner buigt zich over haar heen en strijkt de haren uit haar gezicht. Hij kust haar op haar wang. 'Lekker?' vraagt hij zachtjes.

'Ja nóu,'zegt ze.

(Wat ze eigenlijk wil zeggen is: Ik ben voor het eerst van mijn leven helemaal gek geneukt - en ik ben je eeuwig dankbaar - en nu weet ik eindelijk wat het betekent om gek geneukt te worden, maar ze is er de vrouw niet naar om dat te zeggen.)

Hij legt zijn handen om haar billen en trekt haar dichter naar zich toe. Ze laat haar hand over zijn rug glijden. (Ze wil zijn lichaam voorgoed in haar geheugen prenten. Zijn lichaam zal voorgoed in haar geheugen gegrift staan. Het ideale lichaam. Licht gebronsd en onbehaard. Gespierd maar niet té breed. Wie ooit heeft beweerd dat het lichaam van een man er niet toe doet voor een vrouw, had het bij het verkeerde eind. Ze heeft nooit geweten dat seks zo zuiver kon zijn. En mooi. Tanner is zo zuiver. Ze heeft nog nooit van haar leven een man met zo'n zuiver lichaam gezien. James heeft een bleke huid en pukkelige moedervlekken. Zwarte poriën waar zijn blonde haren door naar buiten steken. Soms zitten er mee-eters op zijn rug.)

'Nog een keer?' zegt Tanner.

'Kun je dat dan?'

'Wat dacht je?'

Ze kan zijn erectie al voelen.

'Wacht even,' zegt ze.

Ze buigt zich over de rand van het bed en pakt de telefoon. Hij streelt haar billen, zo teder dat ze meteen weer geil wordt. Ze doet haar benen een klein stukje van elkaar. 'Dag,' zegt ze.

'Zeg het eens,' zegt haar assistente.

'Even kijken of alles loopt. Zeg tegen Amber dat ik haar kopij morgenochtend op mijn bureau verwacht.'

'Dat zal niet gaan,' zegt haar assistente, 'ze is nog op die persconferentie.'

'Als je maar zorgt dat je het doorgeeft, oké?' zegt Winnie. En denkt: het zal ook niet. Amber Anders is het meisje dat haar stuk heeft geplagieerd.

Ze hangt op.

'Alles in orde?' vraagt Tanner.

'Kon niet beter,' zegt ze.

james en winnie thuis

James weet niet hoe gauw hij thuis moet komen. Voor de verandering. Als hij zorgt dat hij eerder thuis is dan Winnie, kan hij gaan douchen. Dan kan hij doen alsof er niets aan de hand is.

Van nu af aan is er niets aan de hand. Hij gaat zich op zijn werk storten. Hij gaat dat boek schrijven. (Hij voelt zich beroerd. Hij kan er niet meer tegen om zich zo beroerd te voelen. Voelt Tanner zich ook zo als hij drugs heeft gebruikt en een of ander grietje heeft genaaid dat hem volkomen koud laat? Zo volkomen van de kaart?)

Hij doet de voordeur van zijn huis open. Sluit hem weer. 'James?' roept Winnie. 'Wat fijn dat je thuis bent.'

Winnie zit in de kamer van hun zoon. Speelt met hun kind. Helpt hem kralen aan een snoer te rijgen. Ze zit op de grond en heeft haar schoenen uitgetrokken. Ze ziet er gelukkig uit.

'Kijk, papa,' zegt zijn zoon.

'Dag, kerel,' zegt James.

'Papa. Pang pang,' zegt de jongen.

'Niet doen,' zegt Winnie. 'Je gaat papa toch niet doodschieten?' Ze lacht. 'Een echte jongen, hè?' zegt ze.

'Pang pang,' zegt James tegen zijn zoon. 'Pang pang terug.'

'Clay is er,' zegt Winnie op fluistertoon. 'Veronica heeft hem eruit getrapt. Ik was van plan jullie er allebei uit te schoppen en jullie een hotel te laten zoeken, maar bij nader inzien neem ik zelf misschien wel een hotel, op jullie kosten.'

'Wil je echt een hotel nemen?' vraagt James.

'Wat denk je?'zegt Winnie.

'Heb je een goeie dag gehad?'

'Fantastisch,' zegt Winnie, en kijkt op. 'Ik heb de hele middag met Tanner liggen neuken, in zijn hotel.'

Was het maar waar, denkt James. Dan zouden ze quitte staan. Dan zou hij zich nergens meer druk over hoeven maken. (Al zou hij zich wel druk moeten maken over Tanner. Hij zou niet langer bevriend met hem kunnen zijn. En elke keer als hij naar Winnie keek, zou hij er weer aan moeten denken dat Tanner haar had geneukt. En dan zou hij ook aan alle andere vrouwen moeten denken die Tanner had geneukt. Misschien zou hij wel van Winnie moeten scheiden.)

'Oom Clay heeft in de gootsteen gekotst,' zegt zijn zoon.

'Sssst,' zegt Winnie. 'Hoe was jouw dag?'

'Ik ben naar die persconferentie geweest. Zonde van mijn tijd.'

'Zei ik het niet?' zegt Winnie.

(Moest hij het haar vertellen? Moest hij haar vertellen dat hij Amber Anders tegen het lijf was gelopen op die persconferentie? Als hij van plan was het ooit te vertellen, moest hij het nu doen. Stel dat Amber Winnie vertelde dat ze James tegen was gekomen? Stel dat ze vertelde dat ze met hem naar bed was geweest? Als zij Winnie vertelde dat ze James tegen was gekomen, zal Winnie zich afvragen waarom James dat niet zelf heeft verteld.) 'Ik ben iemand tegen het lijf gelopen die bij jou werkt,' zegt hij.

'Wie?'

'Andy... Amber nog-wat...?'

'Amber Anders,'zegt Winnie.

'Ja, zo heette ze.'

'Wat zei ze?'

'Niks,' zegt James. 'Ze zei dat ze mijn stuk over satellieten had gelezen.'

'Dan zal ze het waarschijnlijk overschrijven. Zij is degene die mijn stuk heeft geplagieerd. Ik probeer haar eruit te werken, maar dat gaat niet.'

'Lijkt me inderdaad beter,' zegt James. 'Volgens mij is ze niet helemaal goed snik.' 'Ze is nog erger dan Evie.'

'Denk je dat Evie met Tanner naar bed is geweest?'

'Ik zou het niet weten,' zegt Winnie. Ze pakt een paar kralen en rijgt ze aan het snoer. (Ze denkt aan Tanner. Dat hij zo sterk was - hij tilde haar telkens liefdevol op en manoeuvreerde haar dan in verschillende posities. Hij boog zich over haar heen als een god. Hij benam haar de adem. Hij kuste haar nek tot ze dacht in katzwijm te zullen vallen. Ze viel in katzwijm - ze gleed van haar stoel op de grond, en dat was het moment waarop hij haar oppakte en naar de slaapkamer droeg. Ze was niet bij machte tegen te sputteren.)

'Ik durf te wedden van niet,' zegt James. 'Dat komt een beetje te dichtbij. Zelfs voor Tanner. Evie is jouw zus.'

'Zou je denken?' zegt Winnie.

Ze schreeuwt niet eens, denkt hij. Misschien komt hij er toch zonder kleerscheuren van af.

'Ik ga even douchen,' zegt hij.

'Lijkt me een goed idee.'

Hij loopt langs de deur naar de woonkamer. Clay ligt op de bank te slapen. Heeft hij het met Evie gedaan? Toen James de avond ervoor Tanner's hotelkamer had verlaten, waren Clay en Evie er nog. Zouden zij (Clay en Evie) echt zoiets doen?

Jezus, hij had met Evie willen neuken. Gedurende een paar tellen. Maar toen was hij met Tanner in gesprek geraakt over dat apengedoe. En over alfamannetjes. Waar had hij het in godsnaam over?

Stel dat hij met Evie naar bed was gegaan? Winnie's zus. Dat zou net zoiets zijn als Tanner die met Winnie naar bed

ging-

Hij loopt de slaapkamer in. Het is er schoon. En netjes. Zijn bril ligt op het nachtkastje naast het bed, samen met zijn zwarte Braun-reiswekker en drie oude nummers van een vakblad, die hij nog steeds wil doornemen. Winnie's schoenen staan op de grond - de sandalen van gevlochten leer die hij haar voor haar verjaardag heeft gegeven.

Opeens voelt hij zich fantastisch. Misschien heeft hij het toch niet allemaal verkloot.

Als hij de badkamer uit komt, hoort hij Winnie aan de telefoon. 'Ik stuur hem meteen naar huis zodra hij wakker is,' zegt ze. 'God, Veronica, ik weet het niet. Het kan me geen reet meer schelen - Ik weet het, maar misschien moet je proberen er net zo tegenaan te kijken. Misschien moet je een keertje met een ander gaan.'

'Veronica,' zegt Winnie als James langs komt, op weg naar zijn werkkamertje. Hij knikt. 'Volgens mij kunnen we ons er maar beter buiten houden.'

'Volgens mij ook,' zegt Winnie. 'Het kan me geen flikker schelen.'

James neemt plaats achter zijn bureau. Hij zet zijn computer aan. De telefoon gaat weer. Shit, denkt hij, stel dat het Amber is. Hij heeft haar zijn nummer niet gegeven, maar misschien heeft ze Winnie's nummer wel.

Ze werken bij hetzelfde blad.

Hij is gewoon paranoïde. Amber zal heus niets zeggen. Zo is ze niet.

Hij hoort Winnie zachtjes giechelen in de telefoon in de keuken. 'Dat moeten we zeker nog eens doen,' zegt ze met een verleidelijke stem - hij heeft haar nog nooit op die manier horen praten - 'als je weer in de stad bent.'

'Het is Tanner,' roept ze. O.

Hij pakt de hoorn op. 'Hé, man.'

'Hé, man, hoe voel je je?'

'Gammel.' (Hij wil Tanner vertellen dat hij een nummertje heeft gemaakt - want dat is zo - hij heeft een nummertje gemaakt. Maar hij is niet van plan Tanner over de vagina van het meisje te vertellen. Die was gigantisch. En hij rook niet zo fris.

Hij kan dit echt niet nog een keer.)

'Ik weet precies wat je bedoelt,' zegt Tanner.

'Clay is hier,' zegt James.'Veronica heeft hem eruit getrapt.'

'Over twee uur smeekt ze hem weer terug te komen.'

'Heeft ze al gedaan,' zegt James.

Ze lachen.

'Ga je terug naar L. A.?' vraagt James.

'Morgenochtend. Ik zie je wel, als ik weer in de stad ben.'

James hangt op.

Hij haalt zijn e-mail op. De bovenste, verstuurd om 17:03 p.m., luidt: 'Van Amber 69696969. Re: Alfamannetjes.'

Dit kan niet waar zijn. Moet hij hem deleten of moet hij hem lezen?

Hij kan hem maar beter lezen. Inschatten hoe ernstig de schade is.

Lieve James,

Ik ben blij dat we elkaar tegen het lijf zijn gelopen. Het is tegenwoordig niet eenvoudig om nog een fatsoenlijke man te vinden. (Maak je geen zorgen over je vrouw. Zoals ik al zei ben ik niet zo, en ik breek mijn beloften nóóit, in tegenstelling tot sommige anderen.) Ik zou echt heel graag met je praten over mijn ideeën betreffende alfamannetjes. (Volgens mij zijn er ook alfavrouwtjes, waar ik er één van ben.) Het zou een fantastisch stuk voor het blad zijn. En, ik vind dat je dat moet weten, ik zet het hoe dan ook door. Laten we maandag om zes uur in Café Grill afspreken. Mijn vriend Jerry staat daar achter de bar en ik krijg altijd gratis drankjes van hem.

Dikke kus.

O kut.

Moet hij reageren? Stel dat hij reageert en zijn mailtje bij de verkeerde terechtkomt. Stel dat Winnie het bericht op een of andere manier onder ogen krijgt. (Amber en Winnie werken bij hetzelfde bedrijf. E-mails worden voortdurend heen en weer gestuurd binnen een bedrijf.) Stel dat hij niet reageert. Misschien gaat ze hem dan bestoken met e-mails. Misschien wordt ze kwaad. Misschien vertelt ze het dan aan Winnie.

Hij moet heel, heel behoedzaam te werk gaan. Hij moet zijn sporen uitwissen. (Ze is gek, dit kind. Ze probeert zijn idee in te pikken. En hij heeft geen andere keus dan haar te laten begaan.)

Lieve Amber,

schrijft hij - nee, hij kan geen 'Lieve Amber' schrijven, dat klinkt te intiem-

Amber:

Het was leuk dat we elkaar vandaag tegenkwamen. Ik vrees echter dat ik je op een dwaalspoor heb gebracht. Er bestaat niet zoiets als een alfamannetje, in ieder geval niet bij de mens.

Sterkte met je verhaal over apen.

Hij drukt op de knop 'verzenden'. De telefoon gaat. Alweer.

'Jess!' zegt Winnie. 'Wat een eer.' (Wat is het toch ook een slijmbal, denkt James.) 'Er was sprake van een crisissituatie, maar ik beloof je dat het niet weer zal gebeuren — Nou, zeker. Het is een geweldig project - Onder de juiste leiding kan het een doorslaand succes worden - Dank je. Ontzettend bedankt, Jess - Goeie God, ik beloof je dat ik elke cent zal waarmaken.' Ze hangt op.

'James,' zegt Winnie.

Hij schrikt op. (Zal het voortaan altijd zo gaan? Zal hij telkens verschrikt opveren als Winnie zijn werkkamer binnenkomt? Bang voor wat ze zou kunnen ontdekken?)

'Dat was Jess Fukees. De president-directeur. Hij heeft me net een baan aangeboden als manager van de nieuwe internetsite. Het betaalt vijfhonderdduizend dollar per jaar. Plus een aandelenpakket.'

James zwijgt. Hij is geschokt.

'Kun je misschien iets enthousiaster doen? Ik ben nu echt iemand.'

'Ik bén enthousiast,' zegt James. 'Zie je dat dan niet?'

En dan doet Winnie iets wat ze nooit eerder heeft gedaan.

Ze loopt naar hem toe. Legt een hand op zijn hoofd. Woelt door zijn haar.

'Ik ben ook trots op jou,' zegt ze. 'Je hebt echt heel hard gewerkt. Volgens mij wordt dat stuk over die apen hartstikke goed. Misschien heb je wel gelijk. Misschien zit er wel een boek in.'

Winnie gaapt. 'Ik ben een beetje moe. Ik bestel sushi en dan ga ik naar bed. Voor jou het gebruikelijke recept? Een California rolt?

'Doe maar.'

Hel-blond

Lief dagboek,

Even lachen.

Je hebt alles.

O God.

Geen namen.

Overal zitten spionnen.

Ik haat alles en iedereen, zelfs mijn man.

Waarom?

Wat ben ik toch vals.

Vanochtend heb ik het hem goed betaald gezet dat hij vannacht om drieëntwintig over één thuiskwam, terwijl hij had BELOOFD, BELOOFD, BELOOFD om twaalf uur thuis te zijn. Op z'n laatst. Het was een test en hij is tekortgeschoten. Alweer. Maar in plaats van tegen hem uit te varen toen hij thuiskwam, heb ik gedaan alsof er niets aan de hand was, waarna ik wel de hele nacht wakker heb gelegen, met het gevoel dat mijn hoofd elk moment uit elkaar kon spatten, wat ongetwijfeld een dezer dagen ook echt zal gaan gebeuren. Maar als ik dat tegen hem zeg, zegt hij alleen maar: Waarom neem je niet nog een paar pillen? Tja, als hij niet altijd zo lullig deed, zou ik helemaal geen pillen meer hoeven slikken. Maar zoals het er nu voorstaat, heb ik soms het gevoel dat mijn benen van rubber zijn. Geen wonder dat ik slechts met moeite naar de andere kant van de kamer kan lopen om de telefoon op te nemen.

Vanochtend, toen hij opstond, deed ik dus alsof ik nog sliep. Zodra ik de kraan in de badkamer hoorde lopen, ging ik naar mijn geheime schuilplaats en snoof een flinke hoeveelheid van die belabberde cocaïne die N. van de barkeeper in de M. heeft gekocht. En ja hoor, binnen een minuut voelde ik dat ik ontzettend moest kotsen, stoof de badkamer in en gaf een paar keer over terwijl hij vol afgrijzen toekeek, met het scheerschuim nog op zijn gezicht. Toen ik overeind kwam stond ik helemaal te trillen. Ik wankelde achteruit tot ik tegen de muur stond, en wreef in mijn ogen.