Delphi Complete Works of Aristophanes (Illustrated) (Delphi Ancient Classics) (112 page)

Λυσιστράτη

μὴ διαπετάννυ, μηδ᾽ ἀπέλθῃς μηδαμῇ.

Γυν
ὴ
Α
.

ἀλλ᾽ ἐῶ ‘πολέσθαι τἄρι᾽;

Λυσιστράτη
ἢν τούτου δέῃ.

Γυν
ὴ
Β
.

735
τάλαιν᾽ ἐγώ, τάλαινα τῆς Ἀμοργίδος,
ἣν ἄλοπον οἴκοι καταλέλοιφ᾽.

Λυσιστράτη
αὕθἠτέρα
ἐπὶ τὴν Ἄμοργιν τὴν ἄλοπον ἐξέρχεται.
χώρει πάλιν δεῦρ᾽.

Γυν
ὴ
Β
.
ἀλλὰ νὴ τὴν Φωσφόρον
ἔγωγ᾽ ἀποδείρασ᾽ αὐτίκα μάλ᾽ ἀνέρχομαι.

Λυσιστράτη

740
μή μἀποδείρῃς. ἢν γὰρ ἄρξῃς τοῦτο σύ,
ἑτέρα γυνὴ ταὐτὸν ποιεῖν βουλήσεται.

Γυν
ὴ
Γ

ὦ πότνι᾽ Εἰλείθυι᾽ ἐπίσχες τοῦ τόκου,
ἕως ἂν εἰς ὅσιον μόλω ‘γὼ χωρίον.

Λυσιστράτη

τί ταῦτα ληρεῖς;

Γυν
ὴ
Γ
αὐτίκα μάλα τέξομαι.

Λυσιστράτη

745
ἀλλ᾽ οὐκ ἐκύεις σύ γ᾽ ἐχθές.

Γυν
ὴ
Γ
ἀλλὰ τήμερον.
ἀλλ᾽ οἴκαδέ μ᾽ ὡς τὴν μαῖαν ὦ Λυσιστράτη
ἀπόπεμψον ὡς τάχιστα.

Λυσιστράτη
τίνα λόγον λέγεις;
τί τοῦτ᾽ ἔχεις τὸ σκληρόν;

Γυν
ὴ
Γ
ἄρρεν παιδίον.

Λυσιστράτη

μὰ τὴν Ἀφροδίτην οὐ σύ γ᾽, ἀλλ᾽ ἢ χαλκίον
750
ἔχειν τι φαίνει κοῖλον: εἴσομαι δ᾽ ἐγώ.
ὦ καταγέλαστ᾽ ἔχουσα τὴν ἱερὰν κυνῆν
κυεῖν ἔφασκες;

Γυν
ὴ
Γ
καὶ κυῶ γε νὴ Δία.

Λυσιστράτη

τί δῆτα ταύτην εἶχες;

Γυν
ὴ
Γ
ἵνα μ᾽ εἰ καταλάβοι
ὁ τόκος ἔτ᾽ ἐν πόλει, τέκοιμ᾽ ἐς τὴν κυνῆν
755
ἐσβᾶσα ταύτην, ὥσπερ αἱ περιστεραί.

Λυσιστράτη

τί λέγεις; προφασίζει: περιφανῆ τὰ πράγματα.
οὐ τἀμφιδρόμια τῆς κυνῆς αὐτοῦ μενεῖς;

Γυν
ὴ
Γ

ἀλλ᾽ οὐ δύναμαι ‘γωγ᾽ οὐδὲ κοιμᾶσθ᾽ ἐν πόλει,
ἐξ οὗ τὸν ὄφιν εἶδον τὸν οἰκουρόν ποτε.

Γυν
ὴ
Δ

760
ἐγὼ δ᾽ ὑπὸ τῶν γλαυκῶν γε τάλαιν᾽ ἀπόλλυμαι
ταῖς ἀγρυπνίαισι κακκαβαζουσῶν ἀεί.

Λυσιστράτη

ὦ δαιμόνιαι παύσασθε τῶν τερατευμάτων.
ποθεῖτ᾽ ἴσως τοὺς ἄνδρας: ἡμᾶς δ᾽ οὐκ οἴει
ποθεῖν ἐκείνους; ἀργαλέας γ᾽ εὖ οἶδ᾽ ὅτι
765
ἄγουσι νύκτας. ἀλλ᾽ ἀνάσχεσθ᾽ ὦγαθαί,
καὶ προσταλαιπωρήσατ᾽ ἔτ᾽ ὀλίγον χρόνον,
ὡς χρησμὸς ἡμῖν ἐστιν ἐπικρατεῖν, ἐὰν
μὴ στασιάσωμεν: ἔστι δ᾽ ὁ χρησμὸς οὑτοσί.

Γυν
ὴ
Α

λέγ᾽ αὐτὸν ἡμῖν ὅ τι λέγει.

Λυσιστράτη
σιγᾶτε δή.
770
ἀλλ᾽ ὁπόταν πτήξωσι χελιδόνες εἰς ἕνα χῶρον,
τοὺς ἔποπας φεύγουσαι, ἀπόσχωνταί τε φαλήτων,
παῦλα κακῶν ἔσται, τὰ δ᾽ ὑπέρτερα νέρτερα θήσει
Ζεὺς ὑψιβρεμέτης —

Γυν
ὴ
Β
ἐπάνω κατακεισόμεθ᾽ ἡμεῖς;

Λυσιστράτη

ἢν δὲ διαστῶσιν καὶ ἀναπτῶνται πτερύγεσσιν
775
ἐξ ἱεροῦ ναοῖο χελιδόνες, οὐκέτι δόξει
ὄρνεον οὐδ᾽ ὁτιοῦν καταπυγωνέστερον εἶναι.

Γυν
ὴ
Α

σαφής γ᾽ ὁ χρησμὸς νὴ Δί᾽.

Λυσιστράτη
ὦ πάντες θεοί,
μή νυν ἀπείπωμεν ταλαιπωρούμεναι,
ἀλλ᾽ εἰσίωμεν. καὶ γὰρ αἰσχρὸν τουτογὶ
780
ὦ φίλταται, τὸν χρησμὸν εἰ προδώσομεν.

Χορ
ὸ
ς
γερόντων

μῦθον βούλομαι λέξαι τιν᾽ ὑμῖν, ὅν ποτ᾽ ἤκουσ᾽
αὐτὸς ἔτι παῖς ὤν.
785
οὕτως ἦν νεανίσκος Μελανίων τις,
ὃς φεύγων γάμον ἀφίκετ᾽ ἐς ἐρημίαν,
κἀν τοῖς ὄρεσιν ᾤκει:
κᾆτ᾽ ἐλαγοθήρει
790
πλεξάμενος ἄρκυς,
καὶ κύνα τιν᾽ εἶχεν,
κοὐκέτι κατῆλθε πάλιν οἴκαδ᾽ ὑπὸ μίσους.
οὕτω τὰς γυναῖκας ἐβδελύχθη
795
‘κεῖνος, ἡμεῖς τ᾽ οὐδὲν ἧττον
τοῦ Μελανίωνος οἱ σώφρονες.

γέρων

βούλομαί σε γραῦ κύσαι —

Γυνή

κρόμμυόν τἄρ᾽ οὐκ ἔδει.

γέρων

κἀνατείνας λακτίσαι.

Γυνή

800
τὴν λόχμην πολλὴν φορεῖς.

Χορ
ὸ
ς
γερόντων

καὶ Μυρωνίδης γὰρ ἦν
τραχὺς ἐντεῦθεν μελάμπυγός
τε τοῖς ἐχθροῖς ἅπασιν,
ὥς δὲ καὶ Φορμίων.

Χορ
ὸ
ς
Γυναικ
ῶ
ν

805
κἀγὼ βούλομαι μῦθόν τιν᾽ ὑμῖν ἀντιλέξαι
τῷ Μελανίωνι.
Τίμων ἦν ἀίδρυτός τις ἀβάτοισιν
810
ἐν σκώλοισι τὸ πρόσωπον περιειργμένος,
Ἐρινύων ἀπορρώξ.
οὗτος οὖν ὁ Τίμων

*
ᾤχεθ᾽ ὑπὸ μίσους
815
πολλὰ καταρασάμενος ἀνδράσι πονηροῖς.
οὕτω ‘κεῖνος ὑμῶν ἀντεμίσει
τοὺς πονηροὺς ἄνδρας ἀεί,
820
ταῖσι δὲ γυναιξὶν ἦν φίλτατος.

Γυνή

τὴν γνάθον βούλει θένω;

γέρων

μηδαμῶς: †ἔδεισά γε.†

Γυνή

ἀλλὰ κρούσω τῷ σκέλει;

γέρων

τὸν σάκανδρον ἐκφανεῖς.

Χορ
ὸ
ς
Γυναικ
ῶ
ν

825
ἀλλ᾽ ὅμως ἂν οὐκ ἴδοις
καίπερ οὔσης γραὸς ὄντ᾽ αὐτὸν
κομήτην, ἀλλ᾽ ἀπεψιλωμένον
τῷ λύχνῳ.

Λυσιστράτη

ἰοὺ ἰοὺ γυναῖκες ἴτε δεῦρ᾽ ὡς ἐμὲ
830
ταχέως.

Γυνή
τί δ᾽ ἔστιν; εἰπέ μοι τίς ἡ βοή;

Λυσιστράτη

ἄνδρ᾽ ἄνδρ᾽ ὁρῶ προσιόντα παραπεπληγμένον,
τοῖς τῆς Ἀφροδίτης ὀργίοις εἰλημμένον.
ὦ πότνια Κύπρου καὶ Κυθήρων καὶ Πάφου
μεδέουσ᾽, ἴθ᾽ ὀρθὴν ἥνπερ ἔρχι τὴν ὁδόν.

Γυνή

835
ποῦ δ᾽ ἐστὶν ὅστις ἐστί;

Λυσιστράτη
παρὰ τὸ τῆς Χλόης.

Γυν
ὴ

ὢ νὴ Δί᾽ ἔστι δῆτα. τίς κἀστίν ποτε;

Λυσιστράτη

ὁρᾶτε: γιγνώσκει τις ὑμῶν;

Μυρρίνη
νὴ Δία
ἔγωγε: κἀστὶν οὑμὸς ἀνὴρ Κινησίας.

Λυσιστράτη

σὸν ἔργον ἤδη τοῦτον ὀπτᾶν καὶ στρέφειν
840
κἀξηπεροπεύειν καὶ φιλεῖν καὶ μὴ φιλεῖν,
καὶ πάνθ᾽ ὑπέχειν πλὴν ὧν σύνοιδεν ἡ κύλιξ.

Μυρρίνη

ἀμέλει ποιήσω ταῦτ᾽ ἐγώ.

Λυσιστράτη
καὶ μὴν ἐγὼ
ξυνηπεροπεύσω σοι παραμένουσ᾽ ἐνθαδί,
καὶ ξυσταθεύσω τοῦτον. ἀλλ᾽ ἀπέλθετε.

Κινησίας

845
οἴμοι κακοδαίμων, οἷος ὁ σπασμός μ᾽ ἔχει
χὠ τέτανος ὥσπερ ἐπὶ τροχοῦ στρεβλούμενον.

Λυσιστράτη

τίς οὗτος οὑντὸς τῶν φυλάκων ἑστώς;

Κινησίας
ἐγώ.

Λυσιστράτη

ἀνήρ;

Κινησίας
ἀνὴρ δῆτ᾽.

Λυσιστράτη
οὐκ ἄπει δῆτ᾽ ἐκποδών;

Κινησίας

σὺ δ᾽ εἶ τίς ἡκβάλλουσά μ᾽;

Λυσιστράτη
ἡμεροσκόπος.

Κινησίας

850
πρὸς τῶν θεῶν νυν ἐκκάλεσόν μοι Μυρρίνην.

Λυσιστράτη

ἰδοὺ καλέσω ‘γὼ Μυρρίνην σοι; σὺ δὲ τίς εἶ;

Κινησίας

ἀνὴρ ἐκείνης, Παιονίδης Κινησίας.

Λυσιστράτη

ὦ χαῖρε φίλτατ᾽: οὐ γὰρ ἀκλεὲς τοὔνομ
τὸ σὸν παρ᾽ ἡμῖν ἐστιν οὐδ᾽ ἀνώνυμον.
855
ἀεὶ γὰρ ἡ γυνή σ᾽ ἔχει διὰ στόμα.
κἂν ᾠὸν ἢ μῆλον λάβῃ, ‘Κινησίᾳ
τουτὶ γένοιτο,’ φησίν.

Κινησίας
ὢ πρὸς τῶν θεῶν.

Λυσιστράτη

νὴ τὴν Ἀφροδίτην: κἂν περὶ ἀνδρῶν γ᾽ ἐμπέσῃ
λόγος τις, εἴρηκ᾽ εὐθέως ἡ σὴ γυνὴ
860
ὅτι λῆρός ἐστι τἄλλα πρὸς Κινησίαν.

Κινησίας

ἴθι νυν κάλεσον αὐτήν.

Λυσιστράτη
τί οὖν; δώσεις τί μοι;

Κινησίας

ἔγωγέ σοι νὴ τὸν Δί᾽, ἢν βούλῃ γε σύ:
ἔχω δὲ τοῦθ᾽: ὅπερ οὖν ἔχω, δίδωμί σοι.

Λυσιστράτη

φέρε νυν καλέσω καταβᾶσά σοι.

Κινησίας
ταχύ νυν πάνυ.
865
ὡς οὐδεμίαν ἔχω γε τῷ βίῳ χάριν,
ἐξ οὗπερ αὕτη ‘ξῆλθεν ἐκ τῆς οἰκίας:
ἀλλ᾽ ἄχθομαι μὲν εἰσιών, ἔρημα δὲ
εἶναι δοκεῖ μοι πάντα, τοῖς δὲ σιτίοις
χάριν οὐδεμίαν οἶδ᾽ ἐσθίων: ἔστυκα γάρ.

Μυρρίνη

870
φιλῶ φιλῶ ‘γὼ τοῦτον: ἀλλ᾽ οὐ βούλεται
ὑπ᾽ ἐμοῦ φιλεῖσθαι. σὺ δ᾽ ἐμὲ τούτῳ μὴ κάλει.

Κινησίας

ὦ γλυκύτατον Μυρρινίδιον τί ταῦτα δρᾷς;
κατάβηθι δεῦρο.

Μυρρίνη
μὰ Δί᾽ ἐγὼ μὲν αὐτόσ᾽ οὔ.

Κινησίας

ἐμοῦ καλοῦντος οὐ καταβήσει Μυρρίνη;

Μυρρίνη

875
οὐ γὰρ δεόμενος οὐδὲν ἐκκαλεῖς ἐμέ.

Κινησίας

ἐγὼ οὐ δεόμενος; ἐπιτετριμμένος μὲν οὖν.

Μυρρίνη

ἄπειμι.

Κινησίας
μὴ δῆτ᾽, ἀλλὰ τῷ γοῦν παιδίῳ
ὑπάκουσον: οὗτος οὐ καλεῖς τὴν μαμμίαν;

Πα
ῖ
ς
Κινησίου

μαμμία, μαμμία, μαμμία.

Κινησίας

880
αὕτη τί πάσχεις; οὐδ᾽ ἐλεεῖς τὸ παιδίον
ἄλουτον ὂν κἄθηλον ἕκτην ἡμέραν;

Μυρρίνη

ἔγωγ᾽ ἐλεῶ δῆτ᾽: ἀλλ᾽ ἀμελὴς αὐτῷ πατὴρ
ἔστιν.

Κινησίας
κατάβηθ᾽ ὦ δαιμονία τῷ παιδίῳ.

Μυρρίνη

οἷον τὸ τεκεῖν: καταβατέον. τί γὰρ πάθω;

Κινησίας

885
ἐμοὶ γὰρ αὕτη καὶ νεωτέρα δοκεῖ
πολλῷ γεγενῆσθαι κἀγανώτερον βλέπειν:
χἂ δυσκολαίνει πρὸς ἐμὲ καὶ βρενθύεται,
ταῦτ᾽ αὐτὰ δή ‘σθ᾽ ἃ κἄμ᾽ ἐπιτρίβει τῷ πόθῳ.

Μυρρίνη

ὦ γλυκύτατον σὺ τεκνίδιον κακοῦ πατρός,
890
φέρε σε φιλήσω γλυκύτατον τῇ μαμμίᾳ.

Κινησίας

τί ὦ πονήρα ταῦτα ποιεῖς χἀτέραις
πείθει γυναιξί, κἀμέ τ᾽ ἄχθεσθαι ποιεῖς
αὐτή τε λυπεῖ;

Μυρρίνη
μὴ πρόσαγε τὴν χεῖρά μοι.

Κινησίας

τὰ δ᾽ ἔνδον ὄντα τἀμὰ καὶ σὰ χρήματα
895
χεῖρον διατίθης.

Μυρρίνη
ὀλίγον αὐτῶν μοι μέλει.

Κινησίας

ὀλίγον μέλει σοι τῆς κρόκης φορουμένης
ὑπὸ τῶν ἀλεκτρυόνων;

Μυρρίνη
ἔμοιγε νὴ Δία.

Κινησίας

τὰ δὲ τῆς Ἀφροδίτης ἱέρ᾽ ἀνοργίαστά σοι
χρόνον τοσοῦτόν ἐστιν. οὐ βαδιεῖ πάλιν;

Μυρρίνη

900
μὰ Δί᾽ οὐκ ἔγωγ᾽, ἢν μὴ διαλλαχθῆτέ γε
καὶ τοῦ πολέμου παύσησθε.

Κινησίας
τοιγάρ, ἢν δοκῇ,
ποιήσομεν καὶ ταῦτα.

Μυρρίνη
τοιγάρ, ἢν δοκῇ,
κἄγωγ᾽ ἄπειμ᾽ ἐκεῖσε: νῦν δ᾽ ἀπομώμοκα.

Κινησίας

σὺ δ᾽ ἀλλὰ κατακλίνηθι μετ᾽ ἐμοῦ διὰ χρόνου.

Μυρρίνη

905
οὐ δῆτα: καίτοι σ᾽ οὐκ ἐρῶ γ᾽ ὡς οὐ φιλῶ.

Κινησίας

φιλεῖς; τί οὖν οὐ κατεκλίνης ὦ Μύρριον;

Μυρρίνη

ὦ καταγέλαστ᾽ ἐναντίον τοῦ παιδίου;

Κινησίας

μὰ Δί᾽ ἀλλὰ τοῦτό γ᾽ οἴκαδ᾽ ὦ Μανῆ φέρε.
ἰδοὺ τὸ μέν σοι παιδίον καὶ δὴ ‘κποδών,
910
σὺ δ᾽ οὐ κατακλίνει.

Μυρρίνη
ποῦ γὰρ ἄν τις καὶ τάλαν
δράσειε τοῦθ᾽;

Κινησίας
ὅπου; τὸ τοῦ Πανὸς καλόν.

Μυρρίνη

καὶ πῶς ἔθ᾽ ἁγνὴ δῆτ᾽ ἂν ἔλθοιμ᾽ ἐς πόλιν;

Κινησίας

κάλλιστα δήπου λουσαμένη τῇ Κλεψύδρᾳ.

Μυρρίνη

ἔπειτ᾽ ὀμόσασα δῆτ᾽ ἐπιορκήσω τάλαν;

Κινησίας

915
εἰς ἐμὲ τράποιτο: μηδὲν ὅρκου φροντίσῃς.

Μυρρίνη

φέρε νυν ἐνέγκω κλινίδιον νῷν.

Κινησίας
μηδαμῶς.
ἀρκεῖ χαμαὶ νῷν.

Μυρρίνη
μὰ τὸν Ἀπόλλω μή σ᾽ ἐγὼ
καίπερ τοιοῦτον ὄντα κατακλινῶ χαμαί.

Κινησίας

ἥ τοι γυνὴ φιλεῖ με, δήλη ‘στὶν καλῶς.

Μυρρίνη

920
ἰδοὺ κατάκεισ᾽ ἀνύσας τι, κἀγὼ ‘κδύομαι.
καίτοι, τὸ δεῖνα, ψίαθός ἐστ᾽ ἐξοιστέα.

Κινησίας

ποία ψίαθος; μὴ μοί γε.

Μυρρίνη
νὴ τὴν Ἄρτεμιν,
αἰσχρὸν γὰρ ἐπὶ τόνου γε.

Κινησίας
δός μοί νυν κύσαι.

Μυρρίνη

ἰδού.

Κινησίας
παπαιάξ: ἧκέ νυν ταχέως πάνυ.

Μυρρίνη

925
ἰδοὺ ψίαθος: κατάκεισο, καὶ δὴ ‘κδύομαι.
καίτοι, τὸ δεῖνα, προσκεφάλαιον οὐκ ἔχεις.

Κινησίας

ἀλλ᾽ οὐδὲ δέομ᾽ ἔγωγε.

Μυρρίνη
νὴ Δί᾽ ἀλλ᾽ ἐγώ.

Κινησίας

ἀλλ᾽ ἢ τὸ πέος τόδ᾽ Ἡρακλῆς ξενίζεται.

Μυρρίνη

ἀνίστασ᾽, ἀναπήδησον. ἤδη πάντ᾽ ἔχω.

Κινησίας

930
ἅπαντα δῆτα. δεῦρό νυν ὦ χρύσιον.

Μυρρίνη

τὸ στρόφιον ἤδη λύομαι. μέμνησό νυν:
μή μ᾽ ἐξαπατήσῃς τὰ περὶ τῶν διαλλαγῶν.

Κινησίας

νὴ Δί᾽ ἀπολοίμην ἆρα.

Μυρρίνη
σισύραν οὐκ ἔχεις.

Κινησίας

μὰ Δί᾽ οὐδὲ δέομαί γ᾽, ἀλλὰ βινεῖν βούλομαι.

Μυρρίνη

935
ἀμέλει ποιήσεις τοῦτο: ταχὺ γὰρ ἔρχομαι.

Κινησίας

ἅνθρωπος ἐπιτρίψει με διὰ τὰ στρώματα.

Μυρρίνη

ἔπαιρε σαυτόν.

Κινησίας
ἀλλ᾽ ἐπῆρται τοῦτό γε.

Μυρρίνη

βούλει μυρίσω σε;

Κινησίας
μὰ τὸν Ἀπόλλω μὴ μέ γε.

Μυρρίνη

νὴ τὴν Ἀφροδίτην ἤν τε βούλῃ γ᾽ ἤν τε μή.