Billionaire Alpha Romance: The Proposal (Mature Gentlemen Book 2) (49 page)

Hij geestelijk bezien de boel jongens ging hij jagen met. Er waren een paar die zouden zijn begaan, who didn't omarmen de macho-ethiek als geheel als de anderen, maar de meeste zou verachten hem, hij was ervan overtuigd, en meer dan iets anders, wilde hij het respect van zijn medejagers. Hij altijd wachtten ongeduldig voor de jacht te openen. Hij voelde nooit meer levend dan toen hij met succes had gestalkt en haalde een buck. Hij ervan genoot de gelegenheid een meester van alle ondervraagde hij en zijn rol als dienstverlener voor zijn gezin.

Hij had gewild, namelijk om te gaan op een jacht safari met Shirlee, maar ze had aangedrongen op een bezoek aan een wildpark. Hij gaf aan dat hij niet wil onthouden. Zijn vrienden hadden gemaakt ribald opmerkingen over die, gebruik makend met woorden als "henpecked" en erger, 'pussy slagroom." Hij meende dat Shirlee boven dat, maar hij was niet helemaal zeker dat hij zou aantreffen. Hij was fysiek niet aantrekkelijk; hij kon niet overtuigen zelf anders. Hij was, pudgy (=. Hij was sterk genoeg; zijn jagen hem had gegeven een redelijke spieren, maar er was niets op de soort definitie zag hij op de cover van Men's Health, waarop hij keek elke maand op de rek bij de drogist maar nooit overtuigd zelf te kopen. Evenmin was hij bijzonder intelligent. Hij was niet dom, maar geen meisje zou aangetrokken tot zijn glans. Hij zou er charmant en was goed gezelschap in groepen, maar face to face met een meisje, hij was een beetje tongue-gebonden ontbreekt het zelfvertrouwen te beheersen. Al met al voelde hij geluk te hebben vastgelegd Shirlee en niet heeft willen geven.

Hoofdstuk 5 Wijziging van locatie

De nachtvlucht naar Lusaka verliep vlot. Shirlee en Brad waren een beetje onhandig met elkaar vanwege het voorval van de avond voordien, maar beide getracht te soepel over dingen - meer of minder succesvol. 

De luchthaven van Lusaka, hun eerste ervaring van Afrika liet ze Afrika in zijn ergste vorm: verstikkende hitte, overweldigend lawaai en wat leek op Amerikaanse ogen, een totale chaos. Er waren geen tekenen overal. Als je behoort tot een mondelinge cultuur kijken om te zien waar andere mensen gaan of vraag om een routebeschrijving, maar Brad en Shirlee niet. Brad was van de "echte" mannen don't ask" overreding en Shirlee was te bescheiden om take charge. Gelukkig Centraal-afrikaanse Safaris hadden een staakt-vertegenwoordiger om precies het probleem dat zij hadden, maar helaas had hij verwikkeld in Lusaka's afschuwelijke verkeer en niet aankwam tot zijn beschuldigingen grondig werden ontmoedigd. Toen zij zagen zijn bord met hun namen, ze deden hun best om het met haast, Brad d.m.v. braaklegging wie was zo ongelukkig want in de weg. "Waar de hel bent u?" Hij maken. De Centraal-afrikaanse vertegenwoordiger gebruikt om toeristen van Brad's type werd vurig verontschuldigend en beheerd met geoefend gemak te glad Brad's midnight veren. Hij leidde hen naar de immigratie venster en vervolgens naar de baggage inzamelpunt. De tassen waren nog in op de karren en er waren een paar ongelukkige momenten omdat noch Shirlee noch Brad kon zien hunne, maar binnen niet al te lange tijd hun koffers verschenen en de Centraal-Afrikaanse Republiek hielp hen er geen trolleys tot het vertrek bureau voor hun vlucht naar Mfuwe. Gelukkig hadden ze niet lang te wachten, en de verkoper het vrolijke gebabbel behoorlijk goed gerestaureerd hun vrede.

Wanneer Shirlee zag het vliegtuig waren dat ze met een oudere twee prop vier persoons, ze verbleekte zichtbaar, en nam Brad's hand. Brad zelf was niet al te zeker dat hij wilde vliegen op, maar gerustgesteld Shirlee met vertrouwen hij voelde helemaal niet. Het rep, verwachten hun reactie bij, zodat ze dat in tien jaar is er nooit een ongeluk. De piloot zag eruit als een teenager, die was niet behulpzaam, maar zijn voorzien van absolute zekerheid was, en hij vertelde hen dat het weer was perfect, dus de vlucht zou glad.

En inderdaad, het was dus. Na een paar minuten van onbehagen, Shirlee beheerd om te ontspannen en uit het raam te kijken over het landschap niet ver onder hen. Zelfs in het middenwesten, ze had nog nooit een groen zóó de bewijzen van menselijke bewoning. Ze vlogen over enkele boerderijen nabij Lusaka, maar daarna was er alleen maar bomen en incidenteel road. Shirlee merkte op dat het leek uitgestorven, maar Brad opgemerkt dat het geweldig zou zijn om te jagen.

Als ze begonnen hun afdaling naar Mfuwe, zij staken de Luwangwa rivier, roodbruin en gevlochten in veel kanalen. De piloot gewezen op wat leek op een donkerbruine rotsen in de rivier en mouthed "nijlpaarden." Shirlee niet echt begrijpen wat hij zei, maar toen ze keek nauwer kon ze zien dat de rotsen waren inderdaad rondslingeren en geraden wat ze waren. Ze was zo blij, en al haar beslommeringen achter haar, ze werd ingediend met gretigheid te worden onder hen.

De luchthaven van mfuwe bestond uit twee loodsen, één met het opschrift "douane" en de andere "immigratie", maar op zijn minst Shirlee vond, was het duidelijk waar ze zouden moeten gaan. De formaliteiten waren erg relaxed en de ambtenaren begroet hartelijk. Zodra ze klaar waren, een hoge Afrikaanse hem begroet en stelde zich voor als "zegeningen". Hij was gekleed in een khaki safari suit: een losse blousejasje en zeer korte shorts. Hij droeg schoenen van ruwe beige suede, zonder sokken,die Brad en Shirlee snel leerde was een vrijwel universele fashion in Zambia. De armen en benen uit zijn kostuum was gespierd, haarloze en diep bruin.

Shirlee aannam om hem meteen, niet in het minst omdat hij herinnerde haar sterk van Harry. Brad's goudgeel rose zodra hij brandstofverstuivergroep A mannelijk bedreiging. Fysiek was hij niet opgewassen tegen zegeningen; evenmin kon hij match zegeningen eenvoudig karakter en charme. Bijgevolg was hij nors, gênant Shirlee die geprobeerd heeft om het goed te maken door ze extra vriendelijk. Het was niet een veelbelovend begin.

Zegeningen, uit jarenlange ervaring, wist precies wat er aan de hand was en hoe daarmee om te gaan. Hij zuchtte protesten. Het genot van de safari hing volledig af van de aard van de opdrachtgevers, en deze niet veelbelovend. De andere vier leden van de partij, die was aangekomen met de auto, waren wit Zimbabwanen aangeleerd geboorte dat zij superieur waren voor zwarten, en zonder openlijke offensief had duidelijk gemaakt wat ze ervan vonden. Ze waren allemaal school kameraadjes met een beloning voor die van de middelbare school. Ongetwijfeld zouden ze denken dat ze alles wisten dat er te weten valt over Afrikaanse spel, dat was een probleem voor zegeningen, waarvan de opdracht omvatte een heleboel leerrijke babbel om de belangstelling van de cliënten, wanneer er geen sprake is van een spel te zien. Hij kan omgaan met hen, maar het was de inspanning. Dat niet alleen, met slechts één vrouw in de partij, zegeningen zag weinig hoop op seksuele dalliance, die vaak de luchtvaartkwestie guides vrije tijd. Hij vond Shirlee heel aantrekkelijk, maar met haar man als stekelige als porcupine, het zeer moeilijk zou zijn om te profiteren van.

Hij luidde Shirlee en Brad in de open safari voertuig met tribune en canvas omkapping en ze reed naar Thornicroft kamp, dat was prachtig gelegen langs de oostelijke oever van de rivier in een afgelegen plek ten noorden van de ingang van het park.

Hoofdstuk 6  De afstand spel

Luwangwa National Park, misschien wel de beste van alle Zuid Afrikaanse wildparken bestreek de grote overstromingsgebieden van de Luwangwa rivier, die de westelijke grens van het park. De enige weg die toegang tot het park was een brug over de rivier - perfect voor toeristen, die steevast getrakteerd op een panorama vol dieren: nijlpaarden, krokodillen, waterbokken en andere herbivoren zodra zij het park. Shirlee werd ik betoverd wijzen verschillende dieren Brad en vraagt zegeningen waar ze mee bezig waren. Brad was opgewonden, maar een schrijnend gemis zijn geweer; er waren letterlijk tientallen gemakkelijk opnamen maken. Wijselijk liet hij hebben gezinspeeld op dat Shirlee.

Eenmaal aan de overkant van de rivier op hun weg naar het kamp, ze zagen een familie olifanten met diverse zeer jonge zuigelingen die over de weg van hen op hun weg te drinken aan de rivier, magische in het gouden licht van de middagzon.

In het kamp, zegeningen, na hen uit de safari voertuig en verzamelt zijn geweer uit het rek in de auto, luidde in hun tent, op een betonnen fundering en beschikken over een badkamer die een open-air douche en uitzicht op de rivier, maar op de overige drie zijden voor privacy. Zegeningen, nadat ze de kenmerken van de tent, vertelde ze dat er een borrel op de eettafel behuizing in ongeveer een half uur. Hij vertelde hen dat ze konden lopen vrij in het kamp tijdens de dag, maar waarschuwde ze dat ze moeten beseffen dat het niet zo was omheind zodat zij hun ogen voor spel ronddwalen. Hij verzekerde hen dat gevaarlijke game vrijwel nooit in het kamp behalve 's nachts.

Shirlee en Brad douchte en veranderde hun kleren. Het was duidelijk dat Brad uitgegaan dat zij komen te wonen als een echtpaar, slapen in aangrenzende bedden, dat zijn langdurige celibaat zou worden afgerond, en Shirlee kon echt geen manier om te weigeren. Hij kwam haar in de douche, maar liet zich met inzepen haar overal, een activiteit die hij en ze vonden allebei zeer erotisch, maar stemde met Shirlee toen ze hem opgeroepen te wachten totdat ze meer tijd hadden.

Het diner was niet een aangename ervaring, behalve het eten, dat was uitstekend. De vier Zimbabwanen heeft zichzelf en daarna gingen bijna uitsluitend onderling, behalve voor covert roofzuchtige blikken op Shirlee en negatieve opmerkingen over Amerika natuurlijk indirect gericht tot Shirlee en Brad. Noch Shirley noch Brad behielden hun namen, noch voelde een groot verlangen. Brad, zoals gebruikelijk bij confrontatie met zelfbewuste mannetjes, gezonken in nors non-responsiviteit behalve monosyllabic antwoorden op vragen die rechtstreeks tot hem was gericht. Shirlee, ondanks zichzelf, kon niet haar ogen uit zegeningen. Elke centimeter van hem, zo leek het, door zijn sprankelende ogen en schitterende tanden, twee punten die door zijn donkere huid, de aanzienlijke bobbel in zijn broek en de gespierde dijen eronder, weer verontrustende herinneringen van Harry. Aangezien niemand maar zegeningen leek geïnteresseerd in gesprek met haar, ze had echt geen keuze om een praatje met hem. He, terwijl je probeert tevergeefs om de conversatie algemeen, geen andere keuze hadden dan het hoofdzakelijk over Shirlee, die verhalen over zijn leven als een spel guard en quizzen over haar leven. In de loop van hun gesprek hij geleidelijk voelde zich aangetrokken tot haar persoonlijkheid evenals haar lichaam, en vroeg me af waarom in godsnaam ze hadden gekregen die Brad. Zeker, ze had er beter aan gedaan. Haar nadruk op haar straitlaced leven was enigszins teleurstellend, maar zegeningen had geweten vergelijkbare cliënten voor wie de Afrikaanse bush bracht gedrag ze nooit zou hebben toegelegd op thuis. Ving hij de elektrische vibes tussen hen, ondanks Shirlee probeert te verhullen, en vroegen ons af of er mogelijk iets eerder voortvloeien uit hun om deze safari interessanter om hem en hij hoopt haar. Het Porcupine naast haar zou zeer zorgvuldig manoeuvreren, maar de uitdaging zelf zou worden onderhoudend. 

Als openingszetten, hij terloops vermeld het kamp zwembad gelegen met uitzicht op de rivier die kon zorgen voor een welkome verademing is van de vurige hitte tijdens hun lange middag rusttijd, en was blij dat Shirlee leek meer in geïnteresseerd dan Brad. Misschien kon hij verder bouwen.

De Zimbabwanen steeds inebriated als maaltijd uitgebreid, vervielen in tegenkomt wat bush ervaringen hadden ze als jongeren, vooral in verband met de jacht. Twee van hen hadden afgesproken om "jacht" lions dat gebracht was voor het doel - de praktijk bekend als "ingeblikte jagen." Brad perked omhoog. Het klonk precies wat hij graag doet. Zijn fantasieën van een leeuw rug als jachttrofee bracht de eerste animatie van de avond op zijn gezicht en hij ondervraagd de jongens over hun ervaringen. Zij uiteraard de nadruk hebben gelegd op het meestal onbestaande gevaren en hoe levendig leven ze hadden toen doen. Brad was dansen en vroeg hen om de namen van de bedrijven die ze hadden gemaakt en hun adressen.

Shirlee was geschokt, maar zei niets. Ze had geaccepteerd dat Brad vond de jacht, maar ergens is het doden van reeën voor eten in de Amerikaanse bossen waar er een case voor ruiming volledig verschillend van doden prachtig oneetbare beesten in de Afrikaanse bush. Het idee haar afschuw. Ze was blij toen de maaltijd beëindigd vanwege dat, maar ook omdat haar zegeningen geïnduceerde herinneringen van Harry hebben gewekt en maakte haar zin voor de ontmoeting die zij kende zou plaatsvinden zodra zij haalden hun tent voor de nacht.

Hoofdstuk 7 DE EERSTE HELFT

Brad, zoals ze had verwacht, verloor geen tijd nadat ze waren alleen in strippen, uiteraard verwachtend dat ze hetzelfde te doen. Zoals zij deed, hij postured en preened, zijn orgel al stijf en bonken. Als zijn lichaam werd een Far Cry van die van een Griekse god, of zelfs Shirlee persoonlijke Afrikaanse god, Shirlee vermeden op zoek naar hem. Toen ze was kaal, nam hij haar in zijn armen en gooide haar op het bed. Hij besloot dat hij gaat het licht uit, maar zodra hij met tegenzin gedaan, schoof hij haar benen wijd met zijn knieën, en ondergedompeld in haar. Shirlee had verwacht een valse kreet van pijn zoals verwacht kon worden van een maagd, maar de plotselinge toename van zijn aanval maakte haar schreeuwen zonder de krukaspoeliemarkering eerst en als Brad gemerkt, hij aanvaardde en vervolg afspeelt zonder pauze. Gelukkig Shirlee was klaar gemaakt door haar dagdromen, en ze was in een groeiende opwinding toen hij plotseling bereikt zijn climax en zodra de explosie voorbij was, snel leeggelopen en trok, waardoor Shirlee in mid-flight.

Vernederd en seksistische, hij zat en kreunde, "I'm sorry! Maar ik heb heimwee naar die voor maanden. Volgende keer beter zal zijn."

"It's alright", Shirlee antwoordde naar waarheid. "Het is gewoon de eerste keer".

Maar ondanks hun inspanningen, waaronder krachtige hand werk door Shirlee, leek het erop dat de tweede keer zou enige tijd uit, misschien zelfs de volgende nacht. Brad haastig gewrikt zelf van het bed af en stomped out van de kamer naar de douche - niet omdat hij bijzonder ging douchen, maar omdat het de enige manier waarop hij konden uitstappen door hemzelf waar, dicht bij tranen, hij kon herstellen. Shirlee lag op het bed en geaaid tot ze was gekalmeerd. Zij hadden nog nooit gedaan, maar zij hadden gelezen over het en het was toch een instinctieve reactie op haar staat van opwinding. Tegen de tijd dat Brad terug, ze lag op haar eigen bed alsof zijn slaap, en hij trad ze stilletjes, opgelucht dat hij niet hoefde te zeggen want hij kon bedenken niets te zeggen.