Delphi Complete Works of Aristophanes (Illustrated) (Delphi Ancient Classics) (74 page)

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
τί θαλαττοκοπεῖς καὶ πλατυγίζεις, 830
μιαρώτατος ὢν περὶ τὸν δῆμον
τὸν Ἀθηναίων; καί σ᾽ἐπιδείξω
νὴ τὴν Δήμητρ᾽, ἢ μὴ ζῴην,
δωροδοκήσαντ᾽ἐκ Μυτιλήνης
πλεῖν ἢ μνᾶς τετταράκοντα. 835

Χορ
ό
ς
ὦ πᾶσιν ἀνθρώποις φανεὶς μέγιστον ὠφέλημα,
ζηλῶ σε τῆς εὐγλωττίας. εἰ γὰρ ὧδ᾽ἐποίσεις,
μέγιστος Ἑλλήνων ἔσει, καὶ μόνος καθέξεις
τἀν τῇ πόλει τῶν ξυμμάχων τ᾽ἄρξεις ἔχων τρίαιναν,
ᾗ πολλὰ χρήματ᾽ἐργάσει σείων τε καὶ ταράττων. 840
καὶ μὴ μεθῇς τὸν ἄνδρ᾽, ἐπειδή σοι λαβὴν δέδωκεν·
κατεργάσει γὰρ ῥᾳδίως πλευρὰς ἔχων τοιαύτας.

Κλ
έ
ων
οὐκ ὦγαθοὶ ταῦτ᾽ἐστί πω ταύτῃ μὰ τὸν Ποσειδῶ.
ἐμοὶ γάρ ἐστ᾽εἰργασμένον τοιοῦτον ἔργον ὥστε
ἁπαξάπαντας τοὺς ἐμοὺς ἐχθροὺς ἐπιστομίζειν, 845
ἕως ἂν ᾖ τῶν ἀσπίδων τῶν ἐκ Πύλου τι λοιπόν.

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
ἐπίσχες ἐν ταῖς ἀσπίσιν· λαβὴν γὰρ ἐνδέδωκας.
οὐ γάρ σ᾽ἐχρῆν, εἴπερ φιλεῖς τὸν δῆμον, ἐκ προνοίας
ταύτας ἐᾶν αὐτοῖσι τοῖς πόρπαξιν ἀνατεθῆναι.
ἀλλ᾽ἐστὶ τοῦτ᾽ὦ Δῆμε μηχάνημ᾽, ἵν᾽ἢν σὺ βούλῃ 850
τὸν ἄνδρα κολάσαι τουτονί, σοὶ τοῦτο μὴ κ᾽γένηται.
ὁρᾷς γὰρ αὐτῷ στῖφος οἷόν ἐστι βυρσοπωλῶν
νεανιῶν· τούτους δὲ περιοικοῦσι μελιτοπῶλαι
καὶ τυροπῶλαι· τοῦτο δ᾽εἰς ἕν ἐστι συγκεκυφός,
ὥστ᾽εἰ σὺ βριμήσαιο καὶ βλέψειας ὀστρακίνδα, 855
νύκτωρ καθαρπάσαντες ἂν τὰς ἀσπίδας θέοντες
τὰς ἐσβολὰς τῶν ἀλφίτων ἂν καταλάβοιεν ἡμῶν.

Δ
ῆ
μος
οἴμοι τάλας· ἔχουσι γὰρ πόρπακας; ὦ πόνηρε
ὅσον με παρεκόπτου χρόνον τοιαῦτα κρουσιδημῶν.

Κλ
έ
ων
ὦ δαιμόνιε μὴ τοῦ λέγοντος ἴσθι, μηδ᾽οἰηθῇς 860
ἐμοῦ ποθ᾽εὑρήσειν φίλον βελτίον᾽· ὅστις εἷς ὢν
ἔπαυσα τοὺς ξυνωμότας, καί μ᾽οὐ λέληθεν οὐδὲν
ἐν τῇ πόλει ξυνιστάμενον, ἀλλ᾽εὐθέως κέκραγα.

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
ὅπερ γὰρ οἱ τὰς ἐγχέλεις θηρώμενοι πέπονθας.
ὅταν μὲν ἡ λίμνη καταστῇ, λαμβάνουσιν οὐδέν· 865
ἐὰν δ᾽ἄνω τε καὶ κάτω τὸν βόρβορον κυκῶσιν,
αἱροῦσι· καὶ σὺ λαμβάνεις, ἢν τὴν πόλιν ταράττῃς.
ἓν δ᾽εἰπέ μοι τοσουτονί· σκύτη τοσαῦτα πωλῶν
ἔδωκας ἤδη τουτῳὶ κάττυμα παρὰ σεαυτοῦ
ταῖς ἐμβάσιν φάσκων φιλεῖν; 870

Δ
ῆ
μος
οὐ δῆτα μὰ τὸν Ἀπόλλω.

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
ἔγνωκας οὖν δῆτ᾽αὐτὸν οἷός ἐστιν; ἀλλ᾽ἐγώ σοι
ζεῦγος πριάμενος ἐμβάδων τουτὶ φορεῖν δίδωμι.

Δ
ῆ
μος
κρίνω σ᾽ὅσων ἐγᾦδα περὶ τὸν δῆμον ἄνδρ᾽ἄριστον
εὐνούστατόν τε τῇ πόλει καὶ τοῖσι δακτύλοισιν.

Κλ
έ
ων
οὐ δεινὸν οὖν δῆτ᾽ἐμβάδας τοσουτονὶ δύνασθαι, 875
ἐμοῦ δὲ μὴ μνείαν ἔχειν ὅσων πέπονθας; ὅστις
ἔπαυσα τοὺς βινουμένους, τὸν Γρύττον ἐξαλείψας.
Ἀλλαντοπώλης
οὔκουν σε δῆτα ταῦτα δεινόν ἐστι πρωκτοτηρεῖν
παῦσαί τε τοὺς βινουμένους; κοὐκ ἔσθ᾽ὅπως ἐκείνους
οὐχὶ φθονῶν ἔπαυσας, ἵνα μὴ ῥήτορες γένωνται. 880
τονδὶ δ᾽ὁρῶν ἄνευ χιτῶνος ὄντα τηλικοῦτον
οὐπώποτ᾽ἀμφιμασχάλου τὸν Δῆμον ἠξίωσας
χειμῶνος ὄντος· ἀλλ᾽ἐγώ σοι τουτονὶ δίδωμι.

Δ
ῆ
μος
τοιουτονὶ Θεμιστοκλῆς οὐπώποτ᾽ἐπενόησεν.
καίτοι σοφὸν κἀκεῖν᾽ὁ Πειραιεύς· ἔμοιγε μέντοι 885
οὐ μεῖζον εἶναι φαίνετ᾽ἐξεύρημα τοῦ χιτῶνος.

Κλ
έ
ων
οἴμοι τάλας οἵοις πιθηκισμοῖς με περιελαύνεις.

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
οὔκ, ἀλλ᾽ὅπερ πίνων ἀνὴρ πέπονθ᾽ὅταν χεσείῃ,
τοῖσιν τρόποις τοῖς σοῖσιν ὥσπερ βλαυτίοισι χρῶμαι.

Κλ
έ
ων
ἀλλ᾽οὐχ ὑπερβαλεῖ με θωπείαις· ἐγὼ γὰρ αὐτὸν 890
προσαμφιῶ τοδί· σὺ δ᾽οἴμωζ᾽ὦ πόνηρ᾽.

Δ
ῆ
μος
ἰαιβοῖ.
οὐκ ἐς κόρακας ἀποφθερεῖ βύρσης κάκιστον ὄζων;

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
καὶ τοῦτό <γ᾽> ἐπίτηδές σε περιήμπεσχ᾽, ἵνα σ᾽ἀποπνίξῃ·
καὶ πρότερον ἐπεβούλευσέ σοι. τὸν καυλὸν οἶσθ᾽ἐκεῖνον
τοῦ σιλφίου τὸν ἄξιον γενόμενον; 895

Δ
ῆ
μος
οἶδα μέντοι.

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
ἐπίτηδες οὗτος αὐτὸν ἔσπευδ᾽ἄξιον γενέσθαι,
ἵν᾽ἐσθίοιτ᾽ὠνούμενοι, κἄπειτ᾽ἐν ἡλιαίᾳ
βδέοντες ἀλλήλους ἀποκτείνειαν οἱ δικασταί.

Δ
ῆ
μος
νὴ τὸν Ποσειδῶ καὶ πρὸς ἐμὲ τοῦτ᾽εἶπ᾽ἀνὴρ Κόπρειος.

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
οὐ γὰρ τόθ᾽ὑμεῖς βδεόμενοι δήπου ᾽γένεσθε πυρροί; 900

Δ
ῆ
μος
καὶ νὴ Δί᾽ἦν γε τοῦτο Πυρράνδρου τὸ μηχάνημα.

Κλ
έ
ων
οἵοισί μ᾽ὦ πανοῦργε βωμολοχεύμασιν ταράττεις.

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
ἡ γὰρ θεός μ᾽ἐκέλευσε νικῆσαί σ᾽ἀλαζονείαις.

Κλ
έ
ων
ἀλλ᾽οὐχὶ νικήσεις. ἐγὼ γάρ φημί σοι παρέξειν
ὦ Δῆμε μηδὲν δρῶντι μισθοῦ τρύβλιον ῥοφῆσαι. 905

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
ἐγὼ δὲ κυλίχνιόν γέ σοι καὶ φάρμακον δίδωμι
τἀν τοῖσιν ἀντικνημίοις ἑλκύδρια περιαλείφειν.

Κλ
έ
ων
ἐγὼ δὲ τὰς πολιάς γέ σοὐκλέγων νέον ποιήσω.

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
ἰδοὺ δέχου κέρκον λαγῶ τὠφθαλμιδίω περιψῆν.

Κλ
έ
ων
ἀπομυξάμενος ὦ Δῆμέ μου πρὸς τὴν κεφαλὴν ἀποψῶ. 910

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
ἐμοῦ μὲν οὖν.

Κλ
έ
ων
ἐμοῦ μὲν οὖν.
ἐγώ σε ποιήσω τριηραρχεῖν
<ἀναλίσκοντα τῶν
σαυτοῦ,> παλαιὰν ναῦν ἔχοντ᾽,
εἰς ἣν ἀναλῶν οὐκ ἐφέξεις 915
οὐδὲ ναυπηγούμενος·
διαμηχανήσομαί θ᾽ὅπως
ἂν ἱστίον σαπρὸν λάβῃς.

Χορ
ό
ς
ἁνὴρ παφλάζει, παῦε παῦ᾽,
ὑπερζέων· ὑφελκτέον 920
τῶν δᾳδίων ἀπαρυστέον
τε τῶν ἀπειλῶν ταυτῃί.

Κλ
έ
ων
δώσεις ἐμοὶ καλὴν δίκην
ἰπούμενος ταῖς ἐσφοραῖς.
ἐγὼ γὰρ ἐς τοὺς πλουσίους 925
σπεύσω σ᾽ὅπως ἂν ἐγγραφῇς.

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
ἐγὼ δ᾽ἀπειλήσω μὲν οὐδέν,
εὔχομαι δέ σοι ταδί·
τὸ μὲν τάγηνον τευθίδων
ἐφεστάναι σίζον· σὲ δὲ 930
γνώμην ἐρεῖν μέλλοντα περὶ
Μιλησίων καὶ κερδανεῖν
τάλαντον, ἢν κατεργάσῃ,
σπεύδειν ὅπως τῶν τευθίδων
ἐμπλήμενος φθαίης ἔτ᾽εἰς 935
ἐκκλησίαν ἐλθών· ἔπειτα
πρὶν φαγεῖν ἀνὴρ μεθήκοι,
καὶ σὺ τὸ τάλαντον λαβεῖν
βουλόμενος ἐσθίων
ἐναποπνιγείης. 940

Χορ
ό
ς
εὖ γε νὴ τὸν Δία καὶ τὸν Ἀπόλλω καὶ τὴν Δήμητρα.

Δ
ῆ
μος
κἀμοὶ δοκεῖ· καὶ τἄλλα γ᾽εἶναι καταφανῶς
ἀγαθὸς πολίτης, οἶος οὐδείς πω χρόνου
ἀνὴρ γεγένηται τοῖσι πολλοῖς τοὐβολοῦ. 945
σὺ δ᾽ὦ Παφλαγὼν φάσκων φιλεῖν μ᾽ἐσκορόδισας.
καὶ νῦν ἀπόδος τὸν δακτύλιον, ὡς οὐκέτι
ἐμοὶ ταμιεύσεις.

Κλ
έ
ων
ἔχε· τοσοῦτον δ᾽ἴσθ᾽ὅτι,
εἰ μή μ᾽ἐάσεις ἐπιτροπεύειν, ἕτερος αὖ
ἐμοῦ πανουργότερός τις ἀναφανήσεται. 950

Δ
ῆ
μος
οὐκ ἔσθ᾽ὅπως ὁ δακτύλιός ἐσθ᾽οὑτοσὶ
οὑμός· τὸ γοῦν σημεῖον ἕτερον φαίνεται,
ἀλλ᾽ἢ οὐ καθορῶ.

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
φέρ᾽ἴδω τί σοι σημεῖον ἦν;

Δ
ῆ
μος
δημοῦ βοείου θρῖον ἐξωπτημένον.

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
οὐ τοῦτ᾽ἔνεστιν. 955

Δ
ῆ
μος
οὐ τὸ θρῖον; ἀλλὰ τί;

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
λάρος κεχηνὼς ἐπὶ πέτρας δημηγορῶν.

Δ
ῆ
μος
αἰβοῖ τάλας.

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
τί ἔστιν;

Δ
ῆ
μος
ἀπόφερ᾽ἐκποδών.
οὐ τὸν ἐμὸν εἶχεν ἀλλὰ τὸν Κλεωνύμου.
παρ᾽ἐμοῦ δὲ τουτονὶ λαβὼν ταμίευέ μοι.

Κλ
έ
ων
μὴ δῆτά πώ γ᾽ὦ δέσποτ᾽, ἀντιβολῶ σ᾽ἐγώ, 960
πρὶν ἄν γε τῶν χρησμῶν ἀκούσῃς τῶν ἐμῶν.

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
καὶ τῶν ἐμῶν νυν.

Κλ
έ
ων
ἀλλ᾽ἐὰν τούτῳ πίθῃ,
μολγὸν γενέσθαι δεῖ σε.

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
κἄν γε τουτῳί,
ψωλὸν γενέσθαι δεῖ σε μέχρι τοῦ μυρρίνου.

Κλ
έ
ων
ἀλλ᾽οἵ γ᾽ἐμοὶ λέγουσιν ὡς ἄρξαι σε δεῖ 965
χώρας ἁπάσης ἐστεφανωμένον ῥόδοις.

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
οὑμοὶ δέ γ᾽αὖ λέγουσιν ὡς ἁλουργίδα
ἔχων κατάπαστον καὶ στεφάνην ἐφ᾽ἅρματος
χρυσοῦ διώξει Σμικύθην καὶ κύριον.

Χορ
ό
ς
καὶ μὴν ἔνεγκ᾽αὐτοὺς ἰών, ἵν᾽οὑτοσὶ 970
αὐτῶν ἀκούσῃ.

Δ
ῆ
μος
πάνυ γε. καὶ σύ νυν φέρε.

Κλ
έ
ων
ἰδού.

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
ἰδοὺ νὴ τὸν Δί᾽· οὐδὲν κωλύει.

Χορ
ό
ς
ἥδιστον φάος ἡμέρας
ἔσται τοῖσι παροῦσι καὶ
τοῖσι δεῦρ᾽ἀφικνουμένοις, 975
ἢν Κλέων ἀπόληται.
καίτοι πρεσβυτέρων τινῶν
οἵων ἀργαλεωτάτων
ἐν τῷ δείγματι τῶν δικῶν
ἤκουσ᾽ἀντιλεγόντων, 980
ὡς εἰ μὴ ᾽γένεθ᾽οὗτος ἐν
τῇ πόλει μέγας, οὐκ ἂν ἤστην
σκεύη δύο χρησίμω,
δοῖδυξ οὐδὲ τορύνη.
ἀλλὰ καὶ τόδ᾽ἔγωγε θαυμάζω 985
τῆς ὑομουσίας
αὐτοῦ· φασὶ γὰρ αὐτὸν οἱ
παῖδες οἳ ξυνεφοίτων,
τὴν Δωριστὶ μόνην ἂν ἁρμόττεσθαι
θαμὰ τὴν λύραν, 990
ἄλλην δ᾽οὐκ ἐθέλειν μαθεῖν·
κᾆτα τὸν κιθαριστὴν
ὀργισθέντ᾽ἀπάγειν κελεύειν,
ὡς ἁρμονίαν ὁ παῖς
οὗτος οὐ δύναται μαθεῖν 995
ἢν μὴ Δωροδοκιστί.

Κλ
έ
ων
ἰδοὺ θέασαι, κοὐχ ἅπαντας ἐκφέρω.

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
οἴμ᾽ὡς χεσείω, κοὐχ ἅπαντας ἐκφέρω.

Δ
ῆ
μος
ταυτὶ τί ἔστι;

Κλ
έ
ων
λόγια.

Δ
ῆ
μος
πάντ᾽;

Κλ
έ
ων
ἐθαύμασας;
καὶ νὴ Δί᾽ἔτι γέ μοὔστι κιβωτὸς πλέα. 1000

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
ἐμοὶ δ᾽ὑπερῷον καὶ ξυνοικία δύο.

Δ
ῆ
μος
φέρ᾽ἴδω, τίνος γάρ εἰσιν οἱ χρησμοί ποτε;

Κλ
έ
ων
οὑμοὶ μέν εἰσι Βάκιδος.

Δ
ῆ
μος
οἱ δὲ σοὶ τίνος;

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
Γλάνιδος, ἀδελφοῦ τοῦ Βάκιδος γεραιτέρου.

Δ
ῆ
μος
εἰσὶν δὲ περὶ τοῦ; 1005

Κλ
έ
ων
περὶ Ἀθηνῶν, περὶ Πύλου,
περὶ σοῦ, περὶ ἐμοῦ, περὶ ἁπάντων πραγμάτων.

Δ
ῆ
μος
οἱ σοὶ δὲ περὶ τοῦ;

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
περὶ Ἀθηνῶν, περὶ φακῆς,
περὶ Λακεδαιμονίων, περὶ σκόμβρων νέων,
περὶ τῶν μετρούντων τἄλφιτ᾽ἐν ἀγορᾷ κακῶς,
περὶ σοῦ, περὶ ἐμοῦ, περὶ ἁπάντων πραγμάτων. 1010

Δ
ῆ
μος
ἄγε νυν ὅπως αὐτοὺς ἀναγνώσεσθέ μοι,
καὶ τὸν περὶ ἐμοῦ ᾽κεῖνον ᾧπερ ἥδομαι,
ὡς ἐν νεφέλαισιν αἰετὸς γενήσομαι.

Κλ
έ
ων
ἄκουε δή νυν καὶ πρόσεχε τὸν νοῦν ἐμοί.
φράζευ Ἐρεχθεΐδη λογίων ὁδόν, ἥν σοι Ἀπόλλων 1015
ἴαχεν ἐξ ἀδύτοιο διὰ τριπόδων ἐριτίμων.
σῴζεσθαί σ᾽ἐκέλευσ᾽ἱερὸν κύνα καρχαρόδοντα,
ὃς πρὸ σέθεν λάσκων καὶ ὑπὲρ σοῦ δεινὰ κεκραγὼς
σοὶ μισθὸν ποριεῖ, κἂν μὴ δρᾷ ταῦτ᾽ἀπολεῖται.
πολλοὶ γὰρ μίσει σφε κατακρώζουσι κολοιοί. 1020

Δ
ῆ
μος
ταυτὶ μὰ τὴν Δήμητρ᾽ἐγὼ οὐκ οἶδ᾽ὅ τι λέγει.
τί γάρ ἐστ᾽Ἐρεχθεῖ καὶ κολοιοῖς καὶ κυνί;

Κλ
έ
ων
ἐγὼ μέν εἰμ᾽ὁ κύων· πρὸ σοῦ γὰρ ἀπύω·
σοὶ δ᾽εἶπε σῴζεσθαί μ᾽ὁ Φοῖβος τὸν κύνα.

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
οὐ τοῦτό φησ᾽ὁ χρησμός, ἀλλ᾽ὁ κύων ὁδὶ 1025
ὥσπερ θύρας σοῦ τῶν λογίων παρεσθίει.
ἐμοὶ γάρ ἐστ᾽ὀρθῶς περὶ τούτου τοῦ κυνός.

Δ
ῆ
μος
λέγε νυν· ἐγὼ δὲ πρῶτα λήψομαι λίθον,
ἵνα μή μ᾽ὁ χρησμὸς τὸ πέος οὑτοσὶ δάκῃ.

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
φράζευ Ἐρεχθεΐδη κύνα Κέρβερον ἀνδραποδιστήν, 1030
ὃς κέρκῴ σαίνων σ᾽ὁπόταν δειπνῇς ἐπιτηρῶν
ἐξέδεταί σου τοὔψον, ὅταν σύ ποι ἄλλοσε χάσκῃς·
ἐσφοιτῶν τ᾽ἐς τοὐπτάνιον λήσει σε κυνηδὸν
νύκτωρ τὰς λοπάδας καὶ τὰς νήσους διαλείχων.

Δ
ῆ
μος
νὴ τὸν Ποσειδῶ πολύ γ᾽ἄμεινον ὦ Γλάνι. 1035

Κλ
έ
ων
ὦ τᾶν ἄκουσον, εἶτα διάκρινον τόδε.
ἔστι γυνή, τέξει δὲ λέονθ᾽ἱεραῖς ἐν Ἀθήναις,
ὃς περὶ τοῦ δήμου πολλοῖς κώνωψι μαχεῖται
ὥστε περὶ σκύμνοισι βεβηκώς· τὸν σὺ φυλάξαι,
τεῖχος ποιήσας ξύλινον πύργους τε σιδηροῦς. 1040
ταῦτ᾽οἶσθ᾽ὅ τι λέγει;